สำนักสหปฏิบัติฯ

 การบริหารจิต และอารมณ์
         หากเราไม่มีตัวรู้ปล่อยจิตให้ทำงานไปตามอารมณ์ของมนุษย์โดยไม่มีอารมณ์ธรรมหรือปัญญารู้แจ้งแทงตลอดในธรรมมากำกับ หากวิบากกรรมที่เราทำมากำหนดเงื่อนไขไว้ให้เราแก้เงื่อนปมนั้นแต่เราไม่มีตัวรู้ที่จะแก้ได้ แท้จริงเราต้องสร้างอารมณ์ให้อยู่ในระดับอารมณ์ขององค์ฌานหรือที่เราเรียกว่าอารมณ์เป็นหนึ่งเดียวในเอกคตาธรรมารมณ์  แต่หากเรากลับมีแต่อารมณ์มนุษย์มาทำงานแทน ซึ่งอารมณ์มนุษย์นั้นไม่เที่ยง ไม่มีรู้ประมาณ มีความถือมั่น ยึดมั่นในตนไม่รู้จักพอดี บางครั้งก็หยิ่งลำพองใจ ลักษณะของจิตเช่นนี้อาจส่งผลเสียต่องาน หรืออาจก่อวิบากกรรมขึ้นใหม่ได้ หรือบางครั้งยังเป็นตัวปิดกั้นบุญเก่า  ดังนั้นถ้าอารมณ์และจิตของเราไม่สามารถรวมกันให้สนิทและแยกให้เด็ดขาดได้ เราก็อาจพบกับการเกิดอารมณ์ป่วนจิตอยู่ได้เสมอ    บางครั้งเราต้องกระตุ้นจิต เขย่าจิต  จนช็อค เพื่อให้เห็นอนุสัยกิเลส หากเรายังไม่สามารถผึกจิตให้นิ่งเหมือนที่เคยปฏิบัติจิตได้มาในสัญญากรรมหรือปรับจิตให้อยู่ในสถานะรู้แจ้งแทงตลอดได้ เราก็ต้องฝึกพัฒนาตัวอารมณ์ให้อยู่ในธรรมารมณ์อันเป็นอารมณ์ที่มีฤทธิ์แทน  จิตจึงจะเป็นดังเช่นจิตเดิมแท้ของเราที่เป็นจิตประภัสสร และสามารถรับรู้ คิดจำ จำได้หมายรู้ และ รู้แจ้งแทงตลอด ได้อย่างมีประสิทธิภาพ